Εικαστική απόδοση της καλλιτέχνιδος Σάρας Μπουαμράν

 

Εγκυμοσύνη

Κανένας Αργείος δε βρίσκεται θαμμένος στη Λακεδαίμονα, γι’ αυτό και οι κάτοικοί της δε φοβούνται κατάρες νεκρών. Στο μεταξύ, οι σκοτεινοί θεοί που φωλιάζουν κάτω απ’ τη γη του Καιάδα τρώνε τα σφάγια και μεγαλώνουν.

 

Αγνώστου στρατιώτου

Ξένε, στη Σαλαμίνα κι εγώ ταξίδεψα, αλλά κρατώντας όπλα. Μ’ αυτά με σκέπασε το κύμα· πιστό στον ξένο ρήγα που, χολωμένος, με ξέχασε. Στου Νείλου τα νερά σαν πας, σ’ όσους θρηνούν ανάγγειλε γαλάζιος πως είναι ο τάφος μου.

 

Ηρώο

Λεγότανε Μνήμων, ο γιος του Αριστομάχου. Κατόρθωμά του, ο θάνατος στη μάχη. Επίγραμμα του γράψανε, που ο Χρόνος ξέγραψε. Κι όταν, αιώνες μετά, κάποιος Κίμων απ’ την Αθήνα τον κλέβει, δεν είναι σφάλμα, είναι διοσημία. Την άδικη αφάνεια πίσω την παίρνουν οι θεοί. Τώρα πια ο Μνήμων, ως Θησέας, ημίθεος λατρεύεται στην Αθήνα, ενώ ο Θησέας, ως Μνήμων, τη δόξα του στη Σκύρο έχει θαμμένη.

​

​